KAAS, KAAS en nog eens KAAS

Yo de mannen!

Vandaag dus weeral monter opgestaan en een uur in mijn beautyparlour gezeten - iedereen keek naar mij als ik van de douches kwam, zo schitterde ik - tja, de meesten onder jullie hebben het mij al dikwijls horen zeggen: 'een oude kapel moet je versieren'.

Daarna heeft mijne chauffeur mij dan verder gereden richting Munster, de stad van het beroemde kaasje. In Gunsbach 'Le Maison du Fromage' bezocht. Dat is dus ook La Douce France: ze hebben wel van en over iedere kaas een museum. Blijft wel interessant, temeer daar ge áltijd moogt degusteren. Als ik dat woord hoor dan beginnen mijn oren al te flapperen, mijn neusgaten gaan open en ik begin te zeveren. Pas op, ik heb dat allemaal onder controle, dus - buiten een enkele uitschieter af en toe - merkt niemand dat. Deze keer kwam de 'kaasmeesteres' op de proppen met een jonge Barikass (Bergkäs), een meer gerijpte Munsterkaas en Bibelakass (iets tussen cottagecheese en yoghurt); ttz hetzelfde dus in verschillende gedaantes. Lekker dat dat was! Iedereen had al geproefd van alles en daar lagen ze dan te schitteren: nog drie heerlijke dikke blokjes lichtgele fromage...mijn ogen had ik al moeten terugduwen, mijn kin was al nat en ik - controlefreak - voelde mijn arm in beweging komen, mijn vingers verkrampten en ik schoot vooruit en heb ze alledrie binnengeslokt voor het oog van iedereen - haha nee nee, sech ik ben wel een beleefd vrouwmens zenne... ik heb mijne zever dus (letterlijk en figurlijk) ingeslikt. Onze portemonnee nog maar is opengedaan dan en kopen, kopen, kóoopen yeah maar een mens moet toch iets eten, niet? Dus het was een 'verantwoorde' aankoop zoals ze dat noemen.

Nu zitten wij hier op 'Camping Les Amis de la Nature' aan de voet van de Vogezen, geweldig is het hier. Wij hebben hier gewoonweg bijna een wei voor ons alleen. Bovendien heeft de camping ook een restaurant, en - hoe kon het ook anders- daar gingen al mijn uitsteeksels en openingen weeral... dimanche soir én lundi gesloten, les s.....[e-1f621] hoe durven die dichtdoen als madame de Pompadour passeert! Wacht tot een dinsdag!

Nu ben ik áltijd voorbereid, hm hm zo ben ik: controlefreak op alle gebied. Ik kon dus nog een doos Cassoulet de Castelnaudary uit onze 'cave' (lees: garage) tevoorschijn toveren (das wel iets van de andere kant van Frankrijk, maar sech met al hunne choucroute hier). Een goei 'boon' vinden wij altijd lekker, de nevenverschijnselen zijn wel minder aangenaam, maar daar heeft hier enkel mijne loodgieter last van. Groot was mijn ontzetting echter toen bleek dat we wel geen brood meer hadden en bonen zonder brood: ça ne va pas du tout, met wat moet ik dan mijn saus opdoppen?! No problema chica, ik heb als dame van adel nog steeds mijn lakei bij en die is dan zonder dralen in zijn koets gesprongen (lees: op 'mijne' velo, dus niet de zijne, waarom? vraag het hem als ge hem de volgende keer ziet) en 5(0) km verder mon pain gaan halen. Hij wordt er dan ook goed voor betaald en nee, niet in natura... geen plaats, geen tijd, teveel inkijk en haha, remember de bedjes. De sukkelaar kwam na drie uur terug op de camping, zijn tong helemaal zwart van tussen mijn rayons te zitten (ja, alles is groot bij mijne GVR en mijn zadel staat natuurlijk een pak lager als die van hem). Tja, ik ben wel een dame en heel beleefd, plezant, ambetant en bang, maar ook een onmens! Nochtans is het nog altijd wel koe(k) en ei tussen ons.

Groeeettttjeesss

La vache qui Rit.

Diction Alsacien: "Pain et sel font les joues belles. Mais le pain beurré les rend encore plus belles."