LAST BUT NOT LEAST

Goeienavond beste volgers

Nu dachten jullie al van mij af te zijn! Niet is minder waar, al wordt dit wel het laatste verhaal van deze vakantie.

Vr(ijdagmorgen dus wakker geworden bij onzen boer! Er zijn slechtere plaatsen om wakker te worden: langs de achterzijde van de motorhome de opkomende zon die door de mist over de velden scheen, langs de voorzijde de mist op de vijver. Hoe tof is dat just!

Vertrokken met een blij gemoed voor onze laatste uitstap vooraleer definitief huiswaarts te keren: Le Memorial de Verdun. Wat een prachtig museum over WO I - oa over de slag bij Verdun - is dit zeg! Een aanrader voor iedereen die in de oorlog geïnteresseerd is. Wij hebben al veel oorlogsmusea bezocht, maar dit is toch één van de beste die wij al gezien hebben.

Vakanties die ten einde lopen zijn altijd speciaal en iedereen beleeft dit anders: wij hebben hier altijd een dubbel gevoel bij:

ik ben dan heel blij om eindelijk 'my beloved family' terug te zien ( want die mis ik áltijd) en - wat hadden jullie verwacht - thuis staan dan mijn eigenste eigen doucheke en toiletje op mij te wachten. Ik gooi dan meestal al mijn valiezen binnen, spurt de trap op en ik moet dan oppassen of ik sta met kleren en al onder de douche.

Thuiskomen is zalig - het zou maar erg zijn - maar wat ga ik de wijde natuur missen, al onze belevenissen op al die verschillende plaatsen, al onze ontmoetingen met plezante, rare, interessante, ambetante, boertige en superlieve mensen..

Het is goed geweest, de afgelopen periode was het leven voor ons een feest et nous sommes des gens contents!

Adieu ma jolie France, mes chers Vosges, mon Alsace

on va à la maison avec notre 'bazasse' (besace pour JP)

en wij zijn uiteraard iets minder in onze sas als de vorige dagen

al mogen wij niet klagen.

Wij danken al onze volgers; nous remercions tout ceux qui nous ont suivi

et en plus:

• les cacahouètes M[e-38]M
• mijn lieve zwemmaatje
• de zoete zondes Eclaireke en Tom Poes
• ma Sweet Sofieke
• Hilde de la Vallée du Beurre
• Breakfasters Annick en Marietski
• Greetje, ma plus vieille amie (in tijd)
• les Ténérifiens, Ingridje en Cois-ke
• Viviane, Viv'ke voor de vrienden
• Conny, ons toneeldochter
• en al diegenen die ik vergeten ben

voor hun leuke en inspirerende reacties; ik gaf hen misschien een reden om te blijven volgen, zij gaven mij de impuls om verder aan mijnen duim te zuigen.

Ik bedank ook al mijn medereizigers: elektrieker, loodgieter, fietsmekanieker, fotograaf, ICT-er, kinesist, Mr le docteur, ballerina, gids, Eddy Planckaert, chauffeur, GVR, lakei, the Scarlet Pimpernel, Florence de verpleegster

maar vooral mijn liefste echtgenoot, mon chouchou, Evige Edouaar

om met ons rijdend huisje rond te toeren

steeds ons 'zwarte koffertje' weg te voeren[e-1f4a9]

om mij altijd te verdragen

tijdens de vele uren en dagen

en dit zonder zagen

en mij altijd graag te zien

hij krijgt van mij een 10/10.[e-1f496]

Tot de volgende

Françoise, alias Franzi, Frenchy, Zatte Zulma, Heisse Helga, Bianca, Sneeuwwit, la princesse-cycliste

Madame de Pompadour vous salue! [e-1f47b]

PS wij hebben nog een videootje ook, maar die volgt hoogstwaarschijnlijk via mail