LE LAC DU CONNEMARA

[e-1f4a4] [e-1f4a4] Bonne matin à tous

Woww, dat wordt hier altijd maar later zeg.. het wordt stilaan ook wat frisser, zeker 's morgens bij het opstaan. Wij blijven dan iets langer liggen en mijn lieve GVR zet dan effe de verwarming op voor ons. Zo'n stalen kooi is vlug opgewarmd, maar koelt even rap terug af. Hebt ge dus beeld, zie ons dan één teen van onder het deksel steken, die is ronddraaien om de gevoelstemperatuur te meten, elkaar vragend aankijken, ja (of nee) te knikken en bij ja geeft mijn coach (die had ik nog niet vermeld zeker) dan het 'startschot'. Dan snellen we naar de douche die dan soms ook koud blijkt te zijn. Maar och, 'wai zain ondertussen stroize beere'.

Iets anders. Tukkertje 'Séndy" was al vlijtig haar 'poulee'spit aan 't kuisen toen wij het domein afreden. 'Alles brantschoon, weet je wel', Henk!"

Je ziet trouwens dat stilaan iedereen huiswaarts keert; kamperen in deze streken in de herfst/winter-periode is niet echt een optie volgens mij. Wij hadden deze keer nog veel chance met het weer, maar ik zeg altijd: kamperen is iets voor het Zuiden. Kamperen dient om buiten te zijn en niet om met de chauffage aan in een stalen kooi te zitten of om met vochtige kleren in een klamme tent te verblijven. Als ik moet kiezen tussen de twee natuurlijk...

Hup met de bok dus - ah ja want die rijdt - en het geitje zit ernaast. Niet dat ik mezelf nu een geit of een koe vind, alhoewel sommige foto's dat durven tegenspreken. Nee hoor, moi, je suis et je reste 'madame' en ik lig hier lekker op mijn zij, terwijl mijn gedienstige 'lakei' nu op reis is met onze p..

En route naar Verdun

Wij bezochten het Ossuaire van Douaumont (een groot Knekelhaus) in de nabijheid van de stad. Hier liggen de beenderen bewaard van wel 130.000 soldaten van allerlei nationaliteiten. Indrukwekkend en om weer stil van te worden -. respect is hier de boodschap.

Verdun is ook gekend van het Verdrag van Verdun, maar dat was in een andere tijdsperiode, nl. in de Vroege Middeleeuwen. In het kort betekende de ondertekening van dit Verdrag het einde van een driejarige burgeroorlog, maar lag tevens aan de basis van een eeuwenlange rivaliteit tussen Duitsland en Frankrijk (effe opgezocht want ik ben ook geen geschiedkundige, al interesseert het mij wel). Ook in WO I bleek Verdun dus een belangrijke stad: de grote vlakte errond leenden zich tot een grote veldslag die de Duitsers graag hadden gewonnen, maar - mis poes.

Rond Verdun zijn een aantal dorpen volledig met de grond gelijkgemaakt. Je kan deze vrij bezoeken; hier wordt een impressie gegeven via plaatjes waar de woningen / boerderijen en straten zich ooit bevonden.

Morgenvroeg bezoeken we ook nog het Memorial, een groot museum dat aan deze oorlog gewijd is. Het wordt dan meteen ook onze laatste uitstap deze vakantie. Vandaar 'roetsjen' wij met onze koetske richting België tot voor het deurtje van ons huisje zonder wielen. Daar zullen onze twee poezen op ons zitten wachten. Die werden afgelopen periode natuurlijk wel verzorgd door onze lieve buurvrouw Mariette, waarvoor dank. We zullen voor haar bij gelegenheid ook een 'Memorial' oprichten, maar nog effe wachten hé, want eens ge dat hebt Mariertte ist ermee gedaan [e-1f631].

Ondertussen staan wij hier weeral int groen 'bij den boer' - 'chez le paysan' - aan een étang (een visvijver) - on verra wat dat gaat geven.

Het is bij aankomst in ieder geval een olijkaard. 'Vidange des eaux grises ?"(das de grijswater-tank van bijv afwas en douche), "oh monsieur', c'est simple, laissez couler, c'est de la terre ici "!

Euhh, allez dan, ga hier een beetje vissen zeg! Dan zijt ge de kruimels en zeepresten van heel Europa aan 't opeten, non merci chéri! Om van 'les petits canards' nog maar te zwijgen - als die kwaken komen er zeepbellen uit hun bekske, jawel, heb het gezien.

Het zal hem een zorg wezen, kassa kassa se, ik hoorde ze van ver al rinkelen en ik zag zo dat zijn bovenzakske uitpuilde...

Dezen boer is geen 'boerreke', that's for sure [e-1f609].

Het is verder wel leuk om hier te staan voor een nacht en blijkbaar zijn - volgens de reviews - de douches van een onverwachte netheid. Daar fleurt 'la reine de la propreté' weeral van op; ik zal de sleutel van 'mon institut de beauté maar al bovenhalen en MY PRECIOUS nog is consulteren.

Joepie, joepie, dat wordt morgen schrobbie schrobbie onder de hete stralie.

Allez, mijnen duim is ondertussen al even lang als mijnen arm.

Bon soir en sweet dreams.

Jullie toegewijde

Miss Poppyflower